21 Mayıs 2010 Cuma

Yumru...

Bu sabah bırakırken seni okula. Buğulandı gözlerin yine...
Sebebini bilmiyorum. Bazen o kadar ulaşılmaz oluyor ki yüreğin...
İşe geldim, çalıştım, aklımı dağıtmaya çalıştım...
Saatler sonra kalktı midemdeki yumru.
İnsanlar aşk tan bahsediyor ya...
Endişeden, ulaşamamaktan...
Daha hiç bir şey bilmiyorlar.
Kendi bedeninde taşıdığın minik bir kalbe ulaşamamanın sıkıntısını.
Yanındayken bile özlemeyi.
Az evvel aradım iyiymişsin..
Peki,
Ama gözlerim görmeden inanır mı yüreğim?
Sanırım erken alacağım seni bugün okuldan.
Başbaşa kalmak ikimizede huzur verir bebeğim...

6 yorum:

  1. sen aşıksın arkadaaassssssss :D aşıksınnnnn dını nı nı nı dı nıııııııı :D:D

    YanıtlaSil
  2. Hiç güleceğim yoktu valla :D

    Yüzümü güldürdün :))..

    Evet aşığım.. Kızıma...

    Teşekkürler uğradığın için...

    YanıtlaSil
  3. heee zaten aşk sevgiliye duyulan histen ibaret değil ki :D dını nı nı :P

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel dile getirmişsin endişelerini, korkularını duygularını...
    Almina' yı 18 ine geldiğinde bu yazılarını okurken görmek isterdim. Daha da güzeli kendi evladını kucağına aldıktan sonra...
    Çok şanslı bir evlat olduğu kesin :)

    YanıtlaSil
  5. Bazen bir türlü anlaşamıyoruz Asuman abla. İnsan çok üzülüyor böyle anlarda. Ama 2 dk. sonra geliyor öpüyor. Bütün yaraların endişelerin iyileşiyor o an.

    Ben bugün bunları yazarken annemi geçte olsa daha iyi anlıyorum. O da, o zaman beni daha iyi anlayacaktır inşallah :)

    YanıtlaSil
  6. Umarım yaraların hep iyileşir:))

    YanıtlaSil