Bu sabah bırakırken seni okula. Buğulandı gözlerin yine...
Sebebini bilmiyorum. Bazen o kadar ulaşılmaz oluyor ki yüreğin...
İşe geldim, çalıştım, aklımı dağıtmaya çalıştım...
Saatler sonra kalktı midemdeki yumru.
İnsanlar aşk tan bahsediyor ya...
Endişeden, ulaşamamaktan...
Daha hiç bir şey bilmiyorlar.
Kendi bedeninde taşıdığın minik bir kalbe ulaşamamanın sıkıntısını.
Yanındayken bile özlemeyi.
Az evvel aradım iyiymişsin..
Peki,
Ama gözlerim görmeden inanır mı yüreğim?
Sanırım erken alacağım seni bugün okuldan.
Başbaşa kalmak ikimizede huzur verir bebeğim...
sen aşıksın arkadaaassssssss :D aşıksınnnnn dını nı nı nı dı nıııııııı :D:D
YanıtlaSilHiç güleceğim yoktu valla :D
YanıtlaSilYüzümü güldürdün :))..
Evet aşığım.. Kızıma...
Teşekkürler uğradığın için...
heee zaten aşk sevgiliye duyulan histen ibaret değil ki :D dını nı nı :P
YanıtlaSilNe güzel dile getirmişsin endişelerini, korkularını duygularını...
YanıtlaSilAlmina' yı 18 ine geldiğinde bu yazılarını okurken görmek isterdim. Daha da güzeli kendi evladını kucağına aldıktan sonra...
Çok şanslı bir evlat olduğu kesin :)
Bazen bir türlü anlaşamıyoruz Asuman abla. İnsan çok üzülüyor böyle anlarda. Ama 2 dk. sonra geliyor öpüyor. Bütün yaraların endişelerin iyileşiyor o an.
YanıtlaSilBen bugün bunları yazarken annemi geçte olsa daha iyi anlıyorum. O da, o zaman beni daha iyi anlayacaktır inşallah :)
Umarım yaraların hep iyileşir:))
YanıtlaSil