Kreş fikrinden vazgeçtikten sonra oyun grubu aramaya başladım. Oturduğum çevrede oyun grubu sayısı kısıtlı. Ben hem oyun grubu istiyorum, hemde haftasonu (cumartesi). Bu iki kriter bir arada malesef çok kısıtlı. Bu kriterlerde bir yer buldum telefonda konuştuk. Herşey gayet olumlu ama biraz yol problemi var. Ve eğitim Ocak ayına kadar devam edecek. Düzenli katılırsak tabiki o doğrultuda gelişim gösterecek. İlk dersi deneme olarak katıldık. Bir şekilde memnun kalmassak eğitime devam etmeyeceğimizi söylemiştik.
Balküpü arabadan indiğinde anne ben okuldan koykuyorum dedi. Bizde okuldan korkmamasını söyleyerek eğlenceli yanları anlatarak içeriye giriş yaptık. Önce gözleri dolar gibi oldu. Sonra babamızla vedalaştık ve ilk oyun grubu maceramız başladı.
Öğretmenimizle tanıştık. İlk başta çekingendi. Çocuklarla iletişim kurmadı. Daha sonra yavaş yavaş oyuncaklarla oynamaya başladı. Ders başladığındaysa şaşkın. Sırasıyla jimnastik, beslenme, faaliyet ve müzik şeklinde dersler devam etti. Jimnastik ve müzik derslerinden çok memnun kaldı. Katılımda gösterdi. Faaliyet olarak şemsiye yaptı. 2,5 saat içerisinde sıkılmadan gerçekten güzel vakit geçirdi. Birazcık babamız sıkıldı bizi beklerken. Ama Balküpünün mutluluğu anneyide babayıda çok memnun etti.
Kaydımızı yaptırdık. Bir sorun olmazsa inşallah Şubat ayına kadar ordayız her cumartesi. Kayıt sonrası ''kuzucum istemessen bir daha gelmeye biliriz'' diyede nabız yokladık :).
- Hayır tekrar geyeyim, şeklindeki cevaptan sonra doğru yerdeyiz kanısına bir daha vardık. Öğretmenimizi öptük ve mutu bir şekilde vedalaştık.
Anne baba olarak bu 2,5 saat sonrasında küçük hanımdaki değişikliği görünce biraz şaşırmadık değil. Hani bekliyordukta bu kadar çabuk değildi. Daha bir özgürleşti sanki. Enerjisine yetişemez olduk :))
Balküpünden inciler:
Yatmamak için direniyor. Bende söyleniyorum bir yandan.
-Almina papara yemeden yatmayacaksın hiç hadi kızım.
Cevap:
- Annecim kapara ne demek... :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder