Nasıl farkettik bu çizgi adamı, nasıl takip eder olduk anlayamadık. Ama küçük hanım tam bir Caillou hayranı oldu. Çaktırmasakta bizde seviyoruz izlemeyi. Vurdulu-kırdılı, canavarlı-hayaletli, iyi-kötü savaşının olmadığı bir dünya. Annesi, babası, kardeşi ve kedisiyle yaşamın her anını anlatıyor. Caillou yaşadıklarıyla ilgili çocukça hayaller kuruyor.
Bu küçük çizgi adamın büyük bir izleyici kitlesi var. Hangi anneyle konuşsam Caillou bizim evin favorisi yanıtını duyuyorum. Annelerde hiç şikayetçi değil. Tıpkı bizim gibi.
Balküpünden inciler:
Uzun süredir dolaplarda köşelerde saklı kalan Ney'imi (malesef çalamadığım) ortaya çıkarttım durumuna bakmak için. Miniğim yaklaştı inceledi;
- Anne flüt mü bu?
- Hayır tatlım Ney.
- Anne ney?
- Kızım bunun adı Ney.
- Anne adı ney?
Derin bir nefes alış ve kırkırdaşma...
- Anne ney buu?
- Annecim onun adı Ney işte. Ney . Nasıl anlatayım ki sana.
Soran gözlerle bakmaya devam. Ve anne pes eder
- Hayatım o bir flüt :)))
:))) buna benzer bizim de "ben"lerle ilgili bir diyalogumuz vardı. bir iki ay öncesine kadar caillou bizim de favorimizdi. ama şimdi kesmiyor artık.. fazla mükemmeller:)
YanıtlaSil''ben'' konusunu hemen hemen her çocuk kavramakta zorlanır doğal olarak :)). Caillou yu dün akşam üst üste 3 kez izledik. Aynı şeyleri izlemekten bıkmıyor küçük hanım bir türlü. Büyüdükçe zevkleride değişiyor sırada ne var bizde bekliyoruz :)
YanıtlaSil