Kapı arası - Parmak sıkışması...

Zaman zaman çekmeceye, yada olmadık yere sıkışır o minik parmaklar. Bu seferki beklenmedik bir şekilde oldu. Aniden olmaması gereken yerde olunca o parmak kötü sıkıştı. En ufak şeye ağlar, nazlıdır kuzumuz biraz. Ama bu sefer ağlamakta çok haklıydı.

Oyun grubuna gitmek için hazırlanıyorduk. Birden oldu herşey. Tırnak hemen morardı. Sanırım 20 dk. ağladı balküpü haklı olarak. Canı çok yandı. Neyse zar zor sakinleşti ama bu sefer elini hareket ettiremiyor. İçim içimi yiyor ya kırıksa! Hayır diyorum kırılsa hiç susmazdı. Yavaş yavaş oynatınca demek ki kırık değil. Yinede götürsek mi hastaneye bir baktırsak. Baba ''röntgen çekmek isterler doğal olarak sen bilirsin ama sesi çıkmıyor unuttu gibi '' dedi. Yok yok boşuna radyasyon almasın hareket falan edemesse götürürüz. 2,5 saat oyun grubunda biraz mahmur ağlamanın verdiği yorgunlukla eğleniyoruz. Dönüşte arabada uyuyup kaldık tırnak iyice morardı parmakta hafif şiş.


Eve geldik krem sürmek istedik morarmasına engel olur birazcık diye. Yaygara tekrar koptu. Kızım krem sürüp bantlayalalım dedik. Zar zor ikna oldu küçük hanım. Parmağı sardık sarmasınada bu seferde çıkarttırmıyor. Çıkmasın iyide parmağı sarılı diye hareket ettirmek istemiyor. Hareketsiz daha çok şişer diye korkumuz. Yine binbir güçle ikna ettik.



Biraz ağlayarak, biraz üzülerek atlattık mevzuyu. Sanırım o tırnağın yerine alttan yeni tırnak gelerek düşmesi gerçekleşecek. Umarım o aşamalar sıkıntılı olmaz. En güzel tarafıda ertesi gün tüm ağrısını ve sızını unutmuş olmasıydı:).