Son 6 aydır 2 kişilik yatağımız bazen 3, bazen 4 olmak üzere sürekli bir hareket halinde. Hanımefendi sallanarak uyuma fasıllarını atlattıktan sonra nedense aniden bizim yatağa transfer oldu. Kendine sorarsanız biz onun yatağında yatıyoruz. Çok lütufkar izin verdi yatmamıza :). Annelere sorma, biraz araştırma dönem dönem çocuklarda böyle durumlar olur diyor. Psikologlar her zamanki gibi bağımlılık yapar özgürleşemez mevzuları kesin ve katı. Gelde anlat çocuğa yarın iş var bir an önce uyumak gerek yorgunluktan bitap düşen gözkapaklarına birde çığlık çığlığa bağırmalar eklemek kolay mı. Neyse işin aslı bizde son günlere kadar çok şikayetçi değildik. Minicik bi el bir anda sarılıyor size. Elleri yüzünüzde nasıl huzurlu, nasıl tatlı bir uyku anlatamam :). Bende çok zıtlaşmıyorum. Fazla inatçı yapma dedikçe inada yapıyor. Yalnız son günlerde epeyce değişti mevzular. Birgün arı vız vız, birgün Mualla teyzenin bebeği (Mualla teyze aldı adı ondan öyle) yatağımıza teşrif ediyorlar. Uyanır uyanmaz ilk soru bebeğim nerde. Gece tekmeleri, aniden kulağıma inen bir topuk. Yastıkta bulduğum ayaklar. Uyuyana kadar kolumu kaşı, popomu kaşı, sırtımı kaşı seromonileri. Biz uyuyomuyuz, uyuyoruz. Gerisini siz düşünün artık. Varmıdır yatağa yollamanın yolu. Bir formül falan şöyle kolayından :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder