Minicik bir ara...

Bir şeyi artık net olarak biliyorum ki yaptığım işten artık mutluluk duymuyorum. Buda en ufak fırsatı değerlendirip işten kaçış olarak yansıyor (okuldan kaçan çocuklara döndüm) :). Babam patronum -patronum babam olunca 3-4 gün kalan iznimi 1 hafta olarak yeniden düzenledim :) Planlarım hem var hem yok. Kendime özel bir izin yapmayı düşünüyorum. İnşallah her şey dilediğim gibi gerçekleşir.



Yenilenmiş, arınmış huzurlu bir şekilde yeni yıla ve işime başlama hayalleri ile birlikte;



Yeni yılınızı şimdiden kutluyorum. 2012 yılı sağlıkla, huzurla, mutlulukla geçsin inşallah. Hepinize mutlu yıllar.

Bolca fotoğrafla döneyim dua edin benim için...

Proje, hayal vs. vs. siz adına ne derseniz

Uzun süredir bir şey planlıyordum. İstanbul'daki tarihi camileri bir bir gezip hepsini fotoğraflamak. Bu bahaneyle yeni yerler keşfetmek yaşadığım şehri yeniden tanımak. Fotoğraf çekmek için bahanelere ihtiyacınız var yada benim için öyle. Bu düşünceyle bu süreci diri tutmayı mümkün kılacağım.  Bugün bir başlangıç yaptım. Blogumu açtım ve fotoğraf anlamında en çok görsele sahip olduğum cami ile açılışı yaptım. Şuan sadece uzun soluklu olmasını diliyorum. Bana iyi gelecek biliyorum, umarım size de iyi gelir. Desteğinizi esirgemezseniz dimi ? :)

Ve karşınızda İstanbul'un Camileri

http://istanbuluncamileri.blogspot.com/

Bir çok anne gibi benimde en büyük derdim kızım için büyük küçük hiç önemli değil yapabileceklerimin en iyisini yapmak. Okulda sürpriz bir parti için yapıldı hazırlıklar. Keyifliydi herşey, özellikle de kızım. Gülen yüzler, her şeyin yolunda gitmesi ve mutlu bir küçük hanım görmek tüm yorgunluklarıma deydi.

Güneş batıyor, kuşlar göç yolunda... Yolculuk nereye diye bağırıyorum peşlerinden, sesimi duyan yok. Beton yığınları arasında güzeli görme çabası benimkisi...

Öce bir kapıyı aralıyorsunuz. Ruhunuzu sarıp sarmalayan bir sıcaklık. Huzurun kokusunu duyabilir mi insan ? Evet evet imkansız değil. Sonra kubbede bir tahrip, yağmur, soğuk, nem... Yüreğime kocaman bir çizik...

Dün...

Dün bana 'sen benim hem annem, hem de (burada bir düşünme arası, anne merakla beklemekte) canımsın' dedin. Bende dünyanın en mutlu insanı oldum. Dua ettim içimden, en deli, en hırçın ve en ergen zamanlarında bile tıpkı dün ki gibi düşünesin diye...

Soru - Cevap

A: Anne, kötü insanlar var biliyor musun ?
A. Hımmm öyle mi ? Ne yapıyor bu kötü insanlar ?
A: Yere çöp atıyorlar, etrafı kirletiyorlar.
A: Haklısın birtanem...

İçimden sayısız şey geçti. Fakat sadece haklısın diyebildim. Keşke dünya da senin kadar masum olsa diye geçirdim. Dua ettim karşına hep güzel insanlar çıkarsın Rabbim diye...

Özlemek...

Bazen eskiye ait o kadar çok şey özlediğim oluyor ki... Günleri tekrar yaşama şansımız olsaydı biliyorum aynı lezzeti vermeyecekti. Özlem aslında bir çok duyguyu ve tadı ölümsüz, doyumsuz kılan. Bu günlerimden şikayet etmiyorum kesinlikle. Sadece elimden akıp gitmiş zamanlara dönüp bakıyorum sessizce...

Şaşkın

Annesi görene kadar baktınız baktınız fotoğraflara muhtemelen kaldırmamı isteyecek buradan :) Hele parmağını emerken uyurken bir fotoğrafları var yersiniz yer. Aaaa aslında siz tanıyorsunuz onu Berrin Bebek . Bir sürü fotoğraf çektim çoğunda dil dışarda. Annesinin çekeceği var. En şaşkınım :) karşınızda...





Bide ablası nasıl sevdi onu anlatamam. Sabah akşam dilimizde. Berrin sayıklıyoruz her gün. Onlarda buradalar...



Maşallah diyin kuzucuğuma lütfen :)

Azıcık temiz hava...

Pazar günü üçümüzde bir öksürük hali. Evdeyiz ve sıkıldık. Hadi dedim Kemerburgaz'a doğru gidelim temiz hava alalım belki hepimize iyi gelir. Baba önce hava soğuk daha çok hastalanırız diye korktu, ben ısrar ettim. Yolumuz bir gölete düştü. Baba kendini safaride hissetti. Göletin sonuna kadar toprak yoldan devam ettik. Çok tedirgin oldum çamura saplanıp kalmaktan, neyse ki sağsağlim dönebildik. Biz anne kızda temiz havayı bol bol ciğerlerimize çektik. Nefis manzaranın tadını çıkarttık. Soğuktu demeye dilim varmıyor son günlerde ama maalesef istediğimiz kadar kalamadık. Kar yağdığında ve baharda tekrar gelmek kararıyla geri dönüş yaptık.















Merak edenler için yer bildirimi BURADA :)

Tatil sonlarını bu yüzden sevmiyorum, birbirimize çok alışmış oluyoruz. Şimdi çok özlüyorum miniğimi... Akşam çok uzun geliyor :).

Ne garip ben onu nasıl seviyorsam oda beni öyle seviyor. Tıpkı bir anne gibi...

Aslında inanılmaz derecede keyifsizim. Sanırım hayattaki zor ikilemlerden birini yaşıyorum kendi işimde, iş yerimde mutsuzum. İş hayatına yeni başladığımda henüz çok gençken sevdiğim  bir dost kurtlar sofrasında kuzu, senin ne işin var burada demişti. Üzerinden 11 yıl geçti ve ben hala kurtlar sofrasında kuzuyum maalesef... Sadece normal bir insan gibi davranıyorum, merhametimle, öfkemle, kızgınlığımla, sevincimle olduğum gibi yaşıyorum. Numara yapmak, planlar kurmak, pazarlama yapmak benim işim ve karakterim hiç olmadı çok şükür. Geçecek biliyorum zamanın gelmesi için sabretmem gerek. Neyse... tüm bunların üstüne sevdiklerimle bayramın tadını çıkartıp tüm olumsuzlukları bir kenara atmış olacağım inşallah... Sizinde sevdiklerinizle mutlu huzurlu güzel bir bayram geçirmenizi diliyorum. Evin bayram şekerinden buyurmaz mısınız? :))

Sonbahar fotoğrafları yayınlayan bloggerlar yüzünden dün soluğu Emirgan'da aldım. Çok keyifliydi, hele yanımda çok sevdiğim dostum olunca tadından yenmedi. Hem kaynattık, hem de fotoğraflarımı çektim. Haftasonu kalabalıklarına inat çok sakin ve huzurluydu. Gidemeyenler için gördüklerim karşınızda efendim :)













Buda günün şansı...

Back To The Future..

Eski fotoğrafları kim sevmez ki. Bir araya gelince geçmiş zamanı kurcalamak, ne kadar değiştiğimize tekrar tekrar şahit olmak için bakarız fotoğraflara. Irina Werning, kişilerin yıllar önceki fotoğraflarını orjinalleriyle birebir aynı mekan ve kıyafetlerle güncellediği bir çalışması var (Back To The Future).  Ben bayıldım. Projeden bir kaç fotoğraf ve resmi web sitesi... http://www.irinawerning.com/back-to-the-fut/back-to-the-future/

Follow Me

Pazar günü bir anda karar verdik Rahmi Koç müzesine gitmeye. 10 dk. mesafede neden daha önce gitmediğimizi epeyce düşündük. Minik hanım bayıldı, bizde keyifli bir zaman geçirdik. Jet gösterisini izleyemedik yağış yüzünden. Bolca poz verdi. Hayret verici bir hızla büyüyor. Henüz yolu düşmeyenlere tavsiye ederim.

Evet küçük hanımı takip edin lütfen :)

Işık hızıyla zaman...

Almina ile yaşıt torunu olan ve benim sohbetine doyamadığım bir hanımefendi var, iş yerinde kısa zamanlı sohbetler ettiğimiz. Geçenlerde zaman çok hızlı akıyor, günler çok bereketsiz sanki. Bir bakıyorum sabah, bir bakıyorum akşam diye şikayet ettim. Ah İlknur'cum geçen hafta eşimi hastanede bekledim zaman hiç geçmedi, zaman hızlı akıyorsa herşey yolundadır demektir dedi. Gülümsedim. Evet herşey yolunda, yolunda olmasa da yoluna koymak için vargücümüzle uğraşıyoruz. Zaman akıyor ışık hızıyla, anların tadını çıkamaya çalışıyoruz.

Dip not: Bu fotoğrafı çekerken tamamen görsel bir an maksadıyla çektim fakat sonra bilgisayarda bana hızla geçen günlerimi anımsattı. Kim bilir belki sizde aynı şeyi hissetmişsinizdir  ?

Yağmurlar yağar çünkü dünyanın temizlenmeye ihtiyacı var.

Üşüyoruz çünkü daha sıkı sarılalım sevdiklerimize diye.

İnsan davranışlarını değiştirebilir elbet, duygularına yön verebilir. Fakat içimizde bir yerlerde hep bizimle olan bir duygu var. Hayatımıza aslında yön veren.

Ben gülümsemeyi tercih ediyorum. Beni anımsayanlar hep böyle hatırlasınlar diye. Bu öğrenilebilir mi ? Okullarda ders olarak okutulabilir mi? bilmiyorum. Fakat ben gülümsemenin gücüne inanıyorum. Son günlerde çok muzdaribim asık suratlı annelerden, somurtkan iş arkadaşlarından. Dün markette her istediğimizi aldık dimi anne diyen kızıma şükretmeyi öğretiyorum. Allah'a şükretmesi gerektiğini, bunun teşekkür etmek demek  olduğunu. Tüm bunları onun bize verdiği sağlık ve mutlulukla kazandığımızı söylüyorum. Mutlulukta, gülümsemekte bulaşıcı ve ben her geçen gün mutsuz ve doyumsuz bu toplumdan korkuyorum.

Naz makamı..

Kirpikleri benden birebir ona geçen... Her zaman ki gibi naz makamında. Gözyaşları sanki hep o kirpiklerin ucunda dökülmeye hazır. Nev-i şahsına münhasır, ilginç kişiliğim benim :). Sonsuz sevgiyi öğrettin ya ne mutlu bize....

Haftanın Sonu...

Hayatta böyle değil mi? Kimi zaman güneşli, kimi zaman bulutlu. Bulutların ardındaki güneşi görme çabamız hiç bitmesin. Güzel bir haftasonu geçirmeniz dileğiyle...

Gel - Git

Bu sabah gözümü açtığımda yanımdaydı. Ayakları üşümüş ısıtmamı istedi. Oyun oynadık yatakta. Tokayı küçük avuçlarında saklayarak benim bulmamı istedi. Büyük keyif aldı. Öptüm öptüm bolca çektim kokusunu içime. Kocaman oldu, ben hala ayaklarını öpmekten vazgeçemiyorum. O da buna bayılıyor.



Cumartesi anne kız Beşiktaş -Üsküdar arası motor keyfi yaptık. Sürekli poz verdi. Denize bakarken çek anne, vapura bakarken çek anne, otururken çek anne. Onun bu bilinçli poz vermeleri mest ediyor beni.



İstanbul onunla o kadar güzel ki, bakmaya doyamıyorum...

Gerçek

Bu hayata dair kocaman bir gerçek var.

O mutluysa, annesi de mutlu...

O çok mutluysa, annesi çok mutlu...

Tadı damağınızda kalacak kadar güzel, bol kahkahalı bir haftasonu geçirmeniz
dileğiyle :)...

Çimlerde yuvarlanmak

O gün onunla birlikte çimlerde yuvarlanmalıydım bende. Şuan çok pişmanım...

Seka Park / İzmit

Babaanne İzmit'te yaşadığı için görme şansına sahip olduğumuz yerlerden biri. Park ve yeşil alan adına çok başarılı. Küçük hanımın beğenisini hemen kazandı. Yolu düşenlere uğramalarını tavsiye ediyorum. Eminim çok seveceksiniz...