7 Ekim 2010 Perşembe

Başlıksız....

İki haftadır yazmak gelmiyor içimden. O hastayken ben daha çok hastalanıyorum sanki. Yaşadıklarımızdan mı yoksa paranoyaklığımdan mı bilinmez cok tedirgin oluyorum. Halbuki hazırlamıştım kendimi bu yıl daha çok hasta olacağına okula başlaması sebebiyle. Şükür bu hafta daha iyi.
Buraya üzgün şeyler yazmak istemiyorum. Genelde anne-cocuk blogları için her şey mükemmelmiş gibi yazıyorlar eleştirisi yapılıyorya. Aslında insan bazı olumsuzlukları paylaşmaktan kaçıyor sadece. İstiyor ki hep güzel anını kaydedeyim buraya. Ama bir çocuğu yetiştirirken türlü türlü şeyler öğreniyorsunuz. Hiç bir çocuğa benzemediğini, tepkilerinin bambaşka olduğunu, bir o kadar hassas olduğunu, yanında olmadığınızda nasıl savunmasız olduğunu. Bazen işler yolunda gitmiyor gibi oluyor. Şu sıralar öyle bir zaman dilimi. Geçecek zamana ihtiyacımız var sadece. Ah bide ben kendi kendimi yiyip bitirmesem. Keçiden daha inatçı bir kıza sahibim ne yazık ki :) Kendi bildiğini okumakta üstüne yok.

5 yorum:

  1. zaten hep böyledir ya, güzel anılar hep bizimle kalsın isteriz, kötüleri unutmak. hayatı bir türlü tümüyle kabul edemiyoruz işte. ama alışmak gerek aslında. akıl veriyorum gibi olmasın ben de aynen böyle yapıyorum çünkü:) kötü şeyleri dile getirmek istemiyorum. bir tür totem mi acaba:)

    YanıtlaSil
  2. Anne- çocuk birlikteliği doğası gereği zaten mükemmelliğin ta kendisi İlknur' cum. Arada, sorunlar, sıkıntılar tabii ki olacak. Onlardan da bahsediyorsun zaten. 1- 2 hafta sonra ömür boyu sürecek bu okul koşuşturmacası da yaşamın doğal bir hali oluverecek. Bana inan.

    YanıtlaSil
  3. Bir baba ve ik evlat sahibi olarak bende sizi çok iyi anlıyorum.
    Hayatın ve tabiatımızın gerçekleri bunlar.
    Doğa harikası miskokulu güllerin üzerinde canımızı çok yakaçak dikenleri var maalesef.
    Gülünü seven dikenine katlanır misali gibi o canımızdan parça yavrularımızın herşeylerine katlanacağız.Hemde seve seve..:))

    Bal küpünüzden fırsat bulduğunuz an şöyle bir stres atmak isterseniz MİNYATÜR bloguma bir göz atın ..:))

    www.ozdenceyhan.blogspot.com

    YanıtlaSil
  4. anneler çocuklarını mükemmel görü ki blogların mükemmelmiş gibianlatması kdr normal bir şey olamaz:)
    annem hep siz harika çocuklardınız der mesela :) öyle olmadığımızı biliyorum. ama annem mükemmeldir :D
    geçmişler olsun şekercim

    YanıtlaSil
  5. Hastayım diye izin aldım eve geldim.
    Anne ve babamı sofrada buldum yemeği bırakıp telaşla etrafımda pervane oldular alt tarafı birkaç ilaç almıştım antibiyotik ağrı kesici şurup gibi,o telaşlı hallerine bu yaşıma rağmen şaşarım.Yaşımız kaç olursa olsun hep kelebek tedirginliği var kalplerinde üstümüze titrerler bizlerin tavrı ne olursa olsun bıkmadan usanmadan ilgilerini gösterirler.
    ****************************************
    Bizlerde diğer çocuklara benzemez değilmiydik hatırlamadığımız kimbilir kaç yaramazlığımız olmuştur kaç hastalık geçirdik telaşlandırdığımız sabır,ilgi ile usanmadan bakmışlardır bizlere.
    Elbet geçecek bu günler huzur sağlık mutluluk dolu nice günler görülecek inşl.

    Balküpünü öperken buda onlar için diye öp bizim yerimize Allah'a emanet olun

    YanıtlaSil