10 gündür izinliyim. İzmit'e babaanneye gittik. Babaanne, hala ve kuzenleriyle eğlendi küçükhanım. Minik bir buzpateni denemesi ve sapanca geziside sıkıştırdık araya. Dönüşte hergünümüz yine dolu dolu geçti. Hergün sevdiklerimizle güzel günler geçirdik. Epeydir görmediğim arkadaşlarımı gördüm. Kızımla yağmurlarda ıslandık. Güzel şeyler oldu mutlu haberler aldık.
Bugün yeniden başladı maraton. Ben işe, minik hanım okula. Biraz buruk ayrıldık. Gözümün önünden gitmeyen o ifadesi, sanıyorum ki hep bıraktığım gibi buruk. Bu anları hiç sevmiyorum. Ne kadar kendimi işede versem yüreğimdeki o ağırlık kalkmayacak taki onu okuldan gülen yüzüyle alana kadar...
her gün tatil olsa demeyeceğim ama en azından yaz ayları hep tatil olsa gezsek eğlensek..
YanıtlaSilKeşke Figen keşke... Yazları çalışmak zor, çalışan anne çocuğu olmak dahada zor.
YanıtlaSilSanırım ilk yorumumu yollamayı başaramamışım.
YanıtlaSilDün ne yazdığımı unuttum ama en azından bir 'hoşgeldin' demişimdir bir yerlerinde.
Sevgiler...
:) hoşbulduk Asuman abla...
YanıtlaSilÖpüyorum...