Blog yazmaya ilk başladığımda sanırım 3. yada 4. postun konusu bu idi. Son 10 gündürde anneleri arkadaşlarım olan 2 bebeğin doğumsal kalp hastalığıyla doğduğunu öğrendim. O nedenle tekrar yazmak istedim bu konuyu.
Tıbbi araştırmalar her 100 bebekten 1'inin kalp hastalığıyla doğduğunu söylüyor. Hastalıkların şekli, boyutu, tedavisi başka başka. Hiçbir tıbbi müdahale gerektirmedende sonuçlanan durumlar var. Tıbbi araştırmalar her yüz bebekten 1'i desede hastanelerin ve pediyatrik kardiyologların muayenehanelerini görünce buna inanmak biraz güç oluyor.
Tecrübe sahibi biri olarak kızım doğana kadar kalpte delik hiç duymamıştım. Duyanlarda genelde bana kapanacağını genelde böyle olduğunu söylüyorlardı. Doktorlarsa böyle olmasının mümkün olmadığını, 8,5 kg. ulaştıktan sonra uygun zamanda ameliyat olması gerektiğini söylediler. Biz 10 aylıkken 9 kg. ulaşmıştık. Bu bizim anomalimize sahip bebekler için ulaşılması zor bir kiloydu. Hızlı kilo alışımızsa ameliyatın daha önce olmasına sebep oldu. 10 aylıkken 5,5 saat süren, 3 gün yoğunbakımda kaldığımız bir süreçti bizim için. Çok şükür ki atlattık geçti. Şuan sadece yılda bir kez pediyatrik kardiyolog ziyaretimiz var kontrol amaçlı. Kızım yaşıtları gibi gayet sağlıklı. Hiç bir ilaç kullanmıyor, hareketi kısıtlanmıyor istediği sporu yapması serbest (lütfen bir maşallah :)... )
Ben kızım doğduktan 24 saat sonra öğrendim herşeyi. Daha sonra birşey farkettikki isterseniz anne karnında da kalp hastalıklarını öğrenmek mümkün. Fakat malesef yaşınız 35'i geçmemişse, sizin, babanın, daha önce doğan bebeklerin doğumsal kalp hastalığı öyküsü yoksa bu tarz bir yönlendirme yapılmıyor. Benim gibi bir çok insana sürpriz oluyor.
Zaman zaman yazacağım yaşadıklarımı. Çünkü bir anne için çocuğunun kalbiyle ilgili probleminin olduğunu bilmek nasıl bir şey biliyorum. Yaşayacaklarınızı kestiremiyorsunuz. Ama yaşayan biri varsa karşınızda ve iyi bir şekilde sonuçlanmışsa herşey size umut oluyor. Yalnız olmadığını bilmek acı bir konudada olsa insana güç veriyor. Bu yazdıklarım 1 annenin bile içini rahatlatsa, bizde atlatıcaz dedirtse yeterli...
Tıbbi araştırmalar her 100 bebekten 1'inin kalp hastalığıyla doğduğunu söylüyor. Hastalıkların şekli, boyutu, tedavisi başka başka. Hiçbir tıbbi müdahale gerektirmedende sonuçlanan durumlar var. Tıbbi araştırmalar her yüz bebekten 1'i desede hastanelerin ve pediyatrik kardiyologların muayenehanelerini görünce buna inanmak biraz güç oluyor.
Tecrübe sahibi biri olarak kızım doğana kadar kalpte delik hiç duymamıştım. Duyanlarda genelde bana kapanacağını genelde böyle olduğunu söylüyorlardı. Doktorlarsa böyle olmasının mümkün olmadığını, 8,5 kg. ulaştıktan sonra uygun zamanda ameliyat olması gerektiğini söylediler. Biz 10 aylıkken 9 kg. ulaşmıştık. Bu bizim anomalimize sahip bebekler için ulaşılması zor bir kiloydu. Hızlı kilo alışımızsa ameliyatın daha önce olmasına sebep oldu. 10 aylıkken 5,5 saat süren, 3 gün yoğunbakımda kaldığımız bir süreçti bizim için. Çok şükür ki atlattık geçti. Şuan sadece yılda bir kez pediyatrik kardiyolog ziyaretimiz var kontrol amaçlı. Kızım yaşıtları gibi gayet sağlıklı. Hiç bir ilaç kullanmıyor, hareketi kısıtlanmıyor istediği sporu yapması serbest (lütfen bir maşallah :)... )
Ben kızım doğduktan 24 saat sonra öğrendim herşeyi. Daha sonra birşey farkettikki isterseniz anne karnında da kalp hastalıklarını öğrenmek mümkün. Fakat malesef yaşınız 35'i geçmemişse, sizin, babanın, daha önce doğan bebeklerin doğumsal kalp hastalığı öyküsü yoksa bu tarz bir yönlendirme yapılmıyor. Benim gibi bir çok insana sürpriz oluyor.
Zaman zaman yazacağım yaşadıklarımı. Çünkü bir anne için çocuğunun kalbiyle ilgili probleminin olduğunu bilmek nasıl bir şey biliyorum. Yaşayacaklarınızı kestiremiyorsunuz. Ama yaşayan biri varsa karşınızda ve iyi bir şekilde sonuçlanmışsa herşey size umut oluyor. Yalnız olmadığını bilmek acı bir konudada olsa insana güç veriyor. Bu yazdıklarım 1 annenin bile içini rahatlatsa, bizde atlatıcaz dedirtse yeterli...
maşallah bin kere
YanıtlaSilSonucun mükemmel olması gerçekten çok sevindirici hem sizin adınıza hemde kızınızın adına çok sevindim bende bir beykozlu olarak...Maşallah kuzunuza
YanıtlaSilÖncelikle kocaman bi maşallah
YanıtlaSiltü tü tü tüüüü
Sonrasında da ne güzel atlatmışsınız çok şükür.
tereddüt ile okudum sonlarda şükür dedim maşaAllah deyip sağlık sıhhatli geçsin ömrü diye ekler Amin beklerim :)
YanıtlaSilBahar ve kızısı Yağmur: Teşekkür ederiz
YanıtlaSilUtku'nun annesi: Hoşgeldiniz. Ne güzel Beykozlu olmanız belki bir gün tanışırız da :). Teşekkürler.
Nehirineylemleri: Atlattık şükür, tüm çocuklar atlatsın inşallah.
Tutsi : O kadar içten bir Amin diyorum ki sadece benim kızım için değil tüm çocuklar için. Sağol...