Nasıl dolu içim. Anlatsam rahatlayacağım belki.
Bir hafta oldu yaz okuluna başlayalı. Bir daha dönemde gittiği okula yaz okuluna göndermek mi? sanırım tövbe. Alıştığı ortamı bulamamak bizim minik hanımı çok etkiledi. İnsan çocuğunu o kadar iyi tanıyorki. Bir haftadır hissediyordum bir isteksizliği huzursuzluğu vardı. Dün sonunda patlak verdi. Okula gitmek istemiyorum krizi. Evden zor çıktık. Arabadan zor indik. Ağlaya ağlaya ayrıldık. Ne söylesem, ne anlatsam nafile. Dün erken alım. Bugün öğle uykusuna yatmayıp öğretmeniyle teyzesi için faaliyet yapacak. Okuldan soğumasın diye öğretmenide bende her türlü teşviği yapıyoruz. Ben kendi tabirimle türlü türlü takla atıyorum, eşime göre parende :).
Geçecek biliyorum. Her sıkıntı ve zorluk gibi. Ama bu anne vicdanı, iç sesi yok mu? Bir rahat dursa. Böyle zamanlarda tekrar ediyorum içimdeki sese yenilmemek için. Geçecek herşey yoluna girecek....
Senin cimcime zorlamaya devam ediyor anlaşılan. Sıcaklar da tuz biber. Sabır İlknur' cum. Bunlar hepimiz için zor günler. Birkaç yıl sonra gülerek hatırlayacağız tüm bunları.
YanıtlaSiloff bizimkide kreşin mezuniyet töreninden beri gitmiyor hiç bir yere! 4 haziranda beri bizimle beraber ya babasıyla gidiyor ya benimle işe tabi babayı daha çok tercih ediyor sanayi ortamları zevkli ya:)ama onada bizede büyük eziyet bu sıcaklarda,bizde yaz okulu bulduk ama gitmem diye kıyameti kopardı adı okul ya..çalışanın çocukları hep böyle sabretmekten başka yapacak ne varki...
YanıtlaSilAsuman abla;
YanıtlaSilGeçecek elbet bide vicdan yapıp kendimi üzmesem :)...
Figen: Malesef öyle 20 gün birlikteydik. Bize alıştı şimdide aynı şeyi istiyor. Çalışan anne olmakta çalışan anne çocuğu olmakta zor. Hepimize kolay gelsin....