31 Ocak 2011 Pazartesi

Derin kuyu....


İnsan en çok kendine yabancı. En çok kendini tanıdığını sanarken. Farkına varmak, kendini yeni tanımak devrimi bu yaşadığım. Ben kendimi hep uyumlu, itaatkar, söz dinleyen olarak betimlerken. İsyankarmışım aslında sonuna kadar istediğim olana kadar elde edene kadar. İçimdeki derin kuyuya bir taş attım, yankısı geldi önce sonrası derin bir sessizlik....

3 yorum:

  1. geçte olsa kendini tanımak...

    YanıtlaSil
  2. kurcalarsan sıkı bir gümbürtü çıkabilir arkasından..

    YanıtlaSil
  3. Bahar, yaşadıkça daha kimbilir neler öğreneceğim hakkımda.

    Deli anne, içimde bir devrim var sanki kurcalamalı mı yoksa sessiz seyrine mi bırakmalı karar veremedim ?

    YanıtlaSil