Hüzün veriyor içime. Ne kadar çok düşünmemeye çalışsamda daha çok düşündürüyor. Kasvet peşimden geliyor. Zaman hiç geçmiyor gibi. Kış çocuğu için yazı bu kadar çok sevmek garip belki ama böyle işte. Kağıtların arasına gömülsemde hüzünlü şarkılar bırakmaz ki yakamı. Güneş açsın yavaş yavaş ben valizimi hazırlamaya başlarken. Yağmurla uğurlama beni şehir. Gün yüzünü görmek istiyorum...
Bunu dinledikçe daha çok yağmurlanıyorum...
http://fizy.com/#s/1j54g0
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder