Beklediğim istediğim bir bebekti Balküpü. 03 Eylül 2006 tarihinde bedenimdeki varlığından haberdar olduk. 37 haftalık maceramızı sorunsuz atlattık. Bütün hamileler gibiydi benimde sıkıntılarım. Yeni bebek, yeni bir yaşam... Heyecan içinde hazırladık odasını. Her aşaması ayrı güzeldi.
18 Nisan 2007 sabahında çalıverdi kapımızı birden. Şaşkındık biraz aceleciydi annesi gibi. Sevdiklerimizle karşıladık gelişini.
Gelişinden 24 saat sonra çocuk doktoru girdi odamıza. Aramızda geçen diyalog şöyleydi:
Dr: Kızınıza eko çekilmesi gerek
İ.: Eko?
Dr: Kalbin ultrason görüntüsü.
İ.: Sebep?
Dr: Kalbinde bir üfürüm duyuyorum.
İ.: Üfürüm?
Dr: Delik olabilir.
Ben tabi çekilsin dedikten hemen sonra aklımdan geçen binbir soruya yanıt ararken. Belli belirsiz cevaplarla çıktı gitti. İstanbul'un sözde en iyi hastanelerinden birindeydim. Ama Dr.'la aramdaki diyalog yukarda yazdıklarımdan belki bir kaç kelime fazlaydı. Pediyatrik kardiyolog 2 delik gördüğünü ve normal bebek gibi bakmamı söyleyerek gitti. Sonrası yıkım oldu benim için. Yaşayacağından bile şüpheliydim. Daha sonrasında kendi çocuk Doktoruma ve onun tavsiye ettiği çocuk kardiyoloğuna gittik. Tüm sorularıma yanıt buldum. Başıma gelecek herşeyi nelere dikkat etmem gerektiğini öğrendim. Tüm ailemizin yardımıyla Balküpümüzü 9 aylık olana kadar hastalıksız bir şekilde Doktorlara teslim ettik. Çok şükür sorunsuz bir ameliyat ve sonrası geçirdik. Şuanda Balküpümüz 2,5 yaşında ve çok sağlıklı.
Onunla hayatın tadına varıyoruz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder