10 Şubat 2011 Perşembe

İlk evet ama son olmayacak...


Hiç kesmedik saçlarını doğduğun günden bugüne. Uzun belinde, uçları bukle bukle. Niyetimde yoktu hani baktıkça mutlu oluyordum o buklelerle. Fakat sen tararken, toplarken hiç mutlu değildin !. Anneanneyle işbirliği yaptık kestik birazcık. Üzgünüm sanki. Biliyorum yine uzar ama o bukleler geri gelmez ki... :)

4 yorum:

  1. ay canım kıymamam :(
    bizde yakınlarda kestirdik gelmedi bukleler :( nasıl üzgünüm bende

    YanıtlaSil
  2. Gelir gelir kim demiş gelmez diye. Çocuk rahat etsin biraz..

    YanıtlaSil
  3. ay kaynak onlarda:) ama ne üzücü biliyorumç.benimkisi oğlan olmasına ragmen 1 yaşına kadar kestiremedik. lülelüle saçları vardı:)

    YanıtlaSil
  4. İnsan kıyamıyor sahiden de bebek buklelerine.. Olsun iyidir kestirmek.. Benim annem hep uzun tutmuş saçlarımı çok vicdan azabı çeker hala.. Boyun uzamadı, oysa bacakların uzundu, uzardın büyük ihtimalle der bir de sinüzit kulak hep hasta oldun der..

    YanıtlaSil