İyi Bayramlar

Sevdiklerinizle nice güzel bayramlar geçirmeniz dileğiyle... İşte bizim bayram şekerimiz, buyurmaz mısınız? :))

Bakmak..

Hayatta tıpkı bu fotoğraflar gibi. Olaylara bakış açınız, durduğunuz yere, o anki ruh halinize, içinde bulunduğunuz konuma göre değişiklik gösteriyor. Bazen sonunu görebilirken yaşayacaklarımızın, bazen de sonunu bildiğimiz halde, görürüz geçeceğimiz diğer zorlu yolları. Kimi zamansa çok istememize rağmen dikenli tellerle örülüdür hayat. Yaşayarak öğreniriz. Öğrenerek yaşarız...

Gondol

Her türlü ışık oyununu seviyorum. Talihsizlik yanımda tripotun olmayışıydı, elde çekmek epey zorladı. Hareketli ışıklı nesneleri başka halleriyle görmek için, lunaparklar çok avantajlı. Bu anlamda başka girişimlerim olucak inşallah :)

ŞÜKRETMEK...

Özlediğimiz yağmurları yağdırana...

Rüya ...

Rüya (gözlerinizi kapatıp dinleyin lütfen)

Haftasonundan kalanlar...

Değişik pozlar veriyor bana artık, bakışı, yürüyüşü, konuşması her geçen gün değişiyor. Cilveler, işveler bazen utanmalar eşlik ediyor...



Büyüyor rüzgarın savurduğu bulutlar gibi. Hızla... Sanki hayatımızın aktiristi o, bizde seyrediyoruz oturduğumuz yerden.



Bu tepeden baktık İstanbul'a. Onuda keşfetmeye çalıştık usulca...



Ahşap oymalar... Gözlerimin gördüklerini bir gün ellerimde yapabilir mi? Bu eserleri fotoğraflamak nasıl mutlu ediyor beni... Bir gün belki !!

Yaz okulu ikilemi, Ramazan Bereketi...

Pazartesiden beri hergün bişeyler yazmaya niyetleniyorum. Niyetten öteye geçmiyor malesef.

Yaz okuluna başladı küçük hanım. Yaz okulunun adını değiştirseler daha masum gelir mi acaba annelere? İstanbul'da bir çok anne yaz okulu ikilemini yaşıyor. Evde otursa çocuk tüm gün sıkılıp hatta günün yarısını tv karşısında geçirecek. Yaz okulu da vicdanlarda tüm kışı okulda geçiren çocuklara birde yaz okulu eklemenin ayak seslerini getiriyor. Bizim çocukluğumuz onlar için hayal. Aslında bunu tam olarak kabullenemiyoruz galiba. Sokakta oynamak, annesiz sokağa çıkmak, gece yarılarına kadar oynadığımız saklambaçlar, klimasız evler, dalından yediğimiz meyveler... Söylenecek çok fazla şey yok aslında. Dört duvarın içine hapsetmektense, yaşıtlarıyla vakit geçirmelerini sağlamanın yolu bu...

Güzel bir aydayız, bedenlerimizi aç bırakırken ruhlarımızı doyurduğumuz, zihin seslerimizi kısıp kalp sesimize ulaştığımız muazzam bir ay. Arınma, duruluk, sakinlik getiriyor ruhlarımıza... Yolculuk gibi aslında, her günün bereketi başka. Kendimi tanımama yardımcı oluyor, kendimi anlamama... İçsel yolculuğumun, isteklerimin, hırslarımın, farkındalıklarımın aynası oluyor Ramazan. Susuzluğum susuz insanları, açlığım aç insanları anlamamı kolaylaştırıyor. Afrika ülkeleri susuzlukla ilgili çok ciddi sorunlar yaşıyor. Yardım bölgelerine gitmeye çalışan insanların çoğu daha varamadan yollarda ölüyor. Ben her içtiğim suda, bu insanları düşünmeden edemiyorum. Bir anne olarak elimizden geleni yapmamız gerektiğine inanıyorum. Bu güzel ayın ruhuna yakışan da bu değil mi zaten?. Hayırlı Ramazanlar...

Afrika Açlık Çekiyor Türk Kızılayı Yardıma Koşuyor - 02/08/2011 :: Türk Kızılayı Kurumsal Sitesi