Hayatta tıpkı bu fotoğraflar gibi. Olaylara bakış açınız, durduğunuz yere, o anki ruh halinize, içinde bulunduğunuz konuma göre değişiklik gösteriyor. Bazen sonunu görebilirken yaşayacaklarımızın, bazen de sonunu bildiğimiz halde, görürüz geçeceğimiz diğer zorlu yolları. Kimi zamansa çok istememize rağmen dikenli tellerle örülüdür hayat. Yaşayarak öğreniriz. Öğrenerek yaşarız...
Im... çok sevdim ben bu postu:)
YanıtlaSilson günlerde ben puslu görenlerdenim bişeyler var görüyorum hissediyorum ama emin olamıyorum resimlerle anlatımın harika olmuş
YanıtlaSilDeli Annem :) bunu seveceğini tahmin etmiştim ;)
YanıtlaSilŞerife; gördüklerin kısa zamanda aydınlanır inşallah. Beğenmene çok sevindim :)
YanıtlaSilve "ne olursa olsun yaşamaya mecbursun" değil mi İlknur'cum:)tavsiye;manzarayı beğenmediğimde pencereyi değiştiriyorum yok olmadı perdeyi çekiyorum
YanıtlaSilMecburuz Dijlecim :) Tavsiyeni yazdım kesinlikle uygulayacağım, teşekkür ederim...
YanıtlaSilçok anlamlı
YanıtlaSilzeynep
Zeynep, bazen çekerken düşünemiyor insan bu açıyı, düzenlerken hissettirdi bana bunlar :)
YanıtlaSiltam benlik olmuş canım... benimki bile bile lades.
YanıtlaSilFotoğrafın sadece bir görüntüden ibaret olmadığını, yaşamın ta kendisi olduğunu ne güzel anlatmışsın İlknur' cum.
YanıtlaSilFotoğraflara ve fotoğrafların anlattıklarına bayıldım.Çok güzel bir post olmuş canım..
YanıtlaSil