Minicik bir ara...

Bir şeyi artık net olarak biliyorum ki yaptığım işten artık mutluluk duymuyorum. Buda en ufak fırsatı değerlendirip işten kaçış olarak yansıyor (okuldan kaçan çocuklara döndüm) :). Babam patronum -patronum babam olunca 3-4 gün kalan iznimi 1 hafta olarak yeniden düzenledim :) Planlarım hem var hem yok. Kendime özel bir izin yapmayı düşünüyorum. İnşallah her şey dilediğim gibi gerçekleşir.



Yenilenmiş, arınmış huzurlu bir şekilde yeni yıla ve işime başlama hayalleri ile birlikte;



Yeni yılınızı şimdiden kutluyorum. 2012 yılı sağlıkla, huzurla, mutlulukla geçsin inşallah. Hepinize mutlu yıllar.

Bolca fotoğrafla döneyim dua edin benim için...

Proje, hayal vs. vs. siz adına ne derseniz

Uzun süredir bir şey planlıyordum. İstanbul'daki tarihi camileri bir bir gezip hepsini fotoğraflamak. Bu bahaneyle yeni yerler keşfetmek yaşadığım şehri yeniden tanımak. Fotoğraf çekmek için bahanelere ihtiyacınız var yada benim için öyle. Bu düşünceyle bu süreci diri tutmayı mümkün kılacağım.  Bugün bir başlangıç yaptım. Blogumu açtım ve fotoğraf anlamında en çok görsele sahip olduğum cami ile açılışı yaptım. Şuan sadece uzun soluklu olmasını diliyorum. Bana iyi gelecek biliyorum, umarım size de iyi gelir. Desteğinizi esirgemezseniz dimi ? :)

Ve karşınızda İstanbul'un Camileri

http://istanbuluncamileri.blogspot.com/

Bir çok anne gibi benimde en büyük derdim kızım için büyük küçük hiç önemli değil yapabileceklerimin en iyisini yapmak. Okulda sürpriz bir parti için yapıldı hazırlıklar. Keyifliydi herşey, özellikle de kızım. Gülen yüzler, her şeyin yolunda gitmesi ve mutlu bir küçük hanım görmek tüm yorgunluklarıma deydi.

Güneş batıyor, kuşlar göç yolunda... Yolculuk nereye diye bağırıyorum peşlerinden, sesimi duyan yok. Beton yığınları arasında güzeli görme çabası benimkisi...

Öce bir kapıyı aralıyorsunuz. Ruhunuzu sarıp sarmalayan bir sıcaklık. Huzurun kokusunu duyabilir mi insan ? Evet evet imkansız değil. Sonra kubbede bir tahrip, yağmur, soğuk, nem... Yüreğime kocaman bir çizik...

Dün...

Dün bana 'sen benim hem annem, hem de (burada bir düşünme arası, anne merakla beklemekte) canımsın' dedin. Bende dünyanın en mutlu insanı oldum. Dua ettim içimden, en deli, en hırçın ve en ergen zamanlarında bile tıpkı dün ki gibi düşünesin diye...