Ben ablaydım, o kardeş...
Dik bir yokuşun dibindeydi evimiz.
Ben hep ilk çıkan olmanın derdindeydim yokuşu,
Herkesten önce çıkmanın, ilk olmanın derdinde...
O hep arkamdan gelirdi,
Korkuturdum onu 'bırakıp gideceğim' diye
Ağlardı yada ağlar gibi yapardı ' abla lütfen bırakma' diye...
Nasıl mutlu olurdum beni istemesinden
Bana ihtiyaç duymasından...
Halbuki başını aşağı çevirse ev oradaydı, korkması manasızdı belki,
Biliyordu belkide onu asla bırakıp gidemeyeceğimi.
Kimbilir belki ikimizde sevdik birbirimize ihtiyaç duyma oyununu...
Çocukça ve masum.
Büyüdük mü?
Ben abla olarak büyüdüm ama onlar benim için hep küçük.
Onları korumama, kollamama hala ihtiyaçları var gibi...
Tıpkı o yokuşta olduğu gibi yanlarında olmalıyım sonsuza dek...
Şimdi o küçük kızlardan ortancası bir adım attı hayata dair.
Dua ettik, güzel dileklerde bulunduk...
Mutluluklarıyla mutlu olduk...
Allah tamamına erdirsin ilknur,çok sevindim,çok güzel heyecanlar,umarım çok mutlu olurlar...hediyeliklerinizde çok güzel,bayıldım :)
YanıtlaSilNe güzel anlatmışsın abla kardeş ilişkisini, bendende mutluluklar küçük kardeşe:)))
YanıtlaSilHem ablalığı hem de kardeşliği dolu dolu yaşayan biri olarak o kadar duygulandım ki.
YanıtlaSilKızkardeşinin bu mutluluğunun tamamlanıp sonsuza kadar sürmesini diliyorum.
Sanırım bir fotoğraf sanatçısı olarak bu 'obje' ler ne anlamlı gelmiştir sana...
Darısı bembeyaz tüller ve duvakların başına :))
Sümeyye, teşekkür ederim güzel dileklerin için. Hediyelikleri bizde çok sevdik güzel oldular gerçekten :)
YanıtlaSilBallı Lokmam, teşekkür ederim mutluluk hepimize :)
Asuman abla, inan hiç istediğim gibi bir fotoğraf çekemedim. Heyecanla sanırım eksik gibi geldi hep. Teşekkür ederiz güzel dileklerin için :)
allah tamamını erdirsin canım :)
YanıtlaSilCanım İlknur'um ne güzel anlatmışsın gene.. fotoğrafçılık da çok başarılı bu arada.. ve en önemlisi hayırlı olsun. Allah tamamına erdirsin
YanıtlaSilBaharcım teşekkür ederim canım:)
YanıtlaSilDeli annem:) senin kadar güzel olmasada anlatmaya çalışıyorum bişeyler iste. Teşekkür ederim canım benim...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilCanım benim öncelikle bu güzel iltifatlarına teşekkür mü edeyim bilemedim :D Şaka bir yana tamam zamanında sana ablalık edememiş olabilirim fakat sende bu aşamalardan geçerken elbetteki sende aynı konumda olacaksın benim için. Peki o zaman sorarım sana ben ne yapayım ? :) ablamı bulayım bu saatten sonra. Güzel kardeşlerimin varlığıyla mutlu oluyorum işte daha ne isterim ...
YanıtlaSil